վերջահարում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒɑhɑˈɾum]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) այն երևույթը, երբ բառը կամ մասնիկը, լինելով անշեշտ կամ կորցնելով շեշտը, արտասանության ժամանակ նախորդ շեշտակիր բառի հետ կազմում է միավոր, ինչպես՝ գրաբ․ նի՛ւթ ինչ, աշխարհաբարում՝ այնպե՛ս որ, ամե՛ն ինչ, ռուս скажиь-ка, чтоь-то, сказали бы և այլն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։