վզակոթին տալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (վզին՝ (խսկց․) շլինքին՝ շլնքակոթին խփել) Կոպտորեն խփել, ծեծել։ ◆ - Մի Շապիկացու կտորի համար վզակոթիս տվեց, դուրս արեց։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ -Ի՞նչ է ուզում, «շահեր ունի»,-տվե՛ք դրա վզակոթին, տվեք, դո՛ւրս գցեք։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Հրամայում եմ պատվավոր խոսքով, /Որ իսկույն գնաս քո հոժար կամքով,/ Եթե ոչ՝ ահա ժողողղված մոտիդ,/ Սրանք կտանեն խփելով վզիդ։ Պուշկին ◆ Խփելով ծերի շլնքակոթին,/ Շքեղ դահլիճից դուրս վռնդեցին։ ն․տ․ ◆ -Մի քիչ էլ որ երեսներս պնդացնում, ներս ենք մտնում, ստորոտը շլինքներիս խփելով դուրս է անում։ (Ղազարոս Աղայան)
  2. Ջարդել, ջարդը տալ, հասցնել (փխբ․) ։ ◆ -Քո մելիքների վզակոթներին պինդ է տվել Բեկը, իմացի՛ր։ Սերո Խանզադյան
  3. Բռնություն գործադրել, բռնանալ։ ◆ -Տերության հող է, քեզ հո իրավունք չե՞ն տվել մշակելու, մեկ էլ տեսար՝ վզակոթիդ խփեցին ու․․․: Վրթանես Փափազյան ◆ Ու երբ արդեն պինդ կանգնել էր երկու ոտքերի վրա, վզակոթից բռնեցին ու դուրս վռնդեցին։ Պերճ Զեյթունցյան համեմատության համար՝ ◆ «Օ՛հ, կգնամ, մեռնեմ էլ- կգնամ․․․վզակոթիս տալով կտանեմ ինձ»։ Ն-Դ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։