Իրարանցում առաջ բերել, աղմուկ բարձրացնել։ ◆ Պապեր ու թագավորներ, վարձկան լրագրողներու անհիմն լուրերու վրա հիմնված, վլվլուկ փրցուցին, աշխարհ իրար անցուցին։ «Սփ» ◆ Ահավասիկ ասիկա ահագին վլվլուկ բարձրացուց հայ համայնավարներուն մեջ։ «Նաիրի»◆ Ոմանց սրտին, խղճին և մտքին թելերն ևս կը հուզին, կը թնդան և վլվլուկ մը հանելու համար կը մեռնին։ (Մաթևոս Մամուրյան)◆ Քա՛, ի՛շ վլվլուկ ձգեր, դուռ դրացի իրար ես անցուցեր։ Երզնկա-Կամախ
