վրա բերել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

վրա բերել 1[խմբագրել]

  1. հարել (զրույցի մեջ՝ խոսք) ◆ Ժամանակ առ ժամանակ Ժաքը համարձակվում էր միտք հուշել, մի բառ, կամ երազի մի մաս վրա բերել։ ◆ -Իբրև հայ ես քեզանից չեմ հեռանում,-վերա բերեց նա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ասոր քիչ մը երես կու տան, վրա կը բերեր փոշիների ետևեն ձայն մը։ (Տիգրան Չյոկյուրյան)

վրա բերել 2[խմբագրել]

  1. ձեռքը, գործիքը և այլն․ բարձրացնել՝ խփելու․ խփել ◆ Նա հրել էր Սիմոնին, Սիմոնը լինգը վրա բերեց նրան․․․ խփեց կոտրեց նրանց շան մեջքը։ (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ Այն ժամանակ Թորգիլոսը հասնելով սուրը վրա բերեց։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Եդնա սապնաթասով գլխին վրա ա բերըմ, նվաղացնըմա։

վրա բերել 3[խմբագրել]

  1. հավաքել (իրար վրա գցելով) ◆ կալատեղում ցորենի շեղջը վրա բերեցին։ ◆ Սակայն սա տարտղնած ուշս ինչպես վրա բերեմ ու խոսիմ։ Պետրոս Դուրյան
  2. փակել (առավ․ հավաքելով) ◆ Այս դեպքից հետո հազիվ թե մոռանամ,֊ կտրեց նա՝ վրա բերելով կիմոնոյի փեշերը։ Հուարթ ◆ Նա մեկեն չը՛խիկ, խուփը վրա կը բերե։ (Թլկատինցի)

վրա բերել 4[խմբագրել]

  1. կատարել ավարտել․ գլուխ բերել ◆ Մի հնարքով հորս ման հասկացնի, մեր նշանը շուտ վրա բերի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Վաղուցվան միչնորդնիրը մե քիչ նեղացան, վուր իրանք չկանացին էս բանը վրա բերի։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ Հորես [«ուր որ է»] ղ՝ոնաղները մոդ կոիլին․ յի՞փը պիտի վրա բերիմ, էլի աշխրքի բան կա։ ն

վրա բերել 5[խմբագրել]

  1. հասցնել․ ավելացնել ◆ Մի ցավ վուր տալիս իս մարթու, մեկէլն էլ հիդն իս վրա բերում։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։