վրա քշել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. հարձակվել, վրա տալ ◆ Թուրը, հանեց, վրա քշեց թե՝ գլուխդ ազատի, միջիցդ կես եմ անում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Պառավը վրա քշեց Մանեին՝ Մանեն կռացած պղինձ էր կվանում, և պառավը վրա քշած դարձյալ եկավ։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։