տաբուավորվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tɑbuɑvɔɾvɑt͡sutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տաբուավորված լինելը
  2. որոշակի առարկաների, բառերի գործածության արգելք, գործողությունների արգելում ◆ Տաբուավորվածության վիճակում են գտնվում Մեքսիկայի մուսուլման ուխտավայրերը, որոնց նույնպես արգելվում է մատանիներ կրել... Ֆր.


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։