տարանունություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tɑɾɑnunutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) բառերի այն հատկությունը, երբ նրանք տարբեր արմատներից կազմված լինելով, ցույց են տալիս իմաստով սերտորեն կապված բնական զույգեր կամ խմբեր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։