կորչում է․ կորցնում ես ◆ Գողն էլ մի կըռնից, գելն էլ մյուս կըռնից, / Աչքըդ թեքեցիր - բանիդ տերը չես․ / Քաշում են տանից, քաշում են դըռնից, / Ու չես իմանում որ կողմը թըռչես։ Հովհաննես Թումանյան◆ Թե հորթերի նախիրն էին վստահում կամ այծերի հոտը, գնաց կորավ․․․ տե՜րը չես։ Սասուն Վարդանյան
փչանում-կորչում է ◆ Իսկ եթե այդ չորացած միջոցին մի անձրևի տակ է ընկնում, պրծավ․․․ էլ տերը չես, կարերը քանդվում են, տակ կաշին պոկվում է։ Մաթևոս Դարբինյան
