հոգ տանել, տիրություն անել ◆ Ամսագիրը պետք է տեր կանգնի գործին։ «ՍՀ» ◆ - Ինձ վրա հույս մի՜ դրեք, ես շենք չունեմ։ Ով ուզում է, թող գնա տեր կանգնի։ «ՍՀ» ◆ համեմատության համար՝ Գարունը գար ու տեր կանգներ, / Ոչինչ անտեր չմնար։ (Մուրացան)
հարգել, չուրանալ ◆ Զինվորը խոսքին տեր չկանգնեց, լսվա՞ծ բան է այդ։ (Ազատ Վշտունի)
տիրանալ ◆ - Ո՞վ ես դու, որ եկել ես այս հողին տեր ես կանգնում։ Ն-Դ ◆ - Առայժմ ես եմ հրամայում։ Իմ մահից հետո տեր կկանգնի մեկ ուրիշը։ (Մ․ Սարգսյան)