տիեզերքի ջերմային մահ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tjɛzɛɾkʰi d͡ʒɛɾmɑjin ˈmɑh]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (փիլ․) աշխարհի վերջնական վիճակը, որը իբր թե վրա է հասնում այն բանի պատճառով, որ շարժման բոլոր ձևերն անհակադարձելիորեն վերածվում են ջերմային ձևի, ջերմությունը ցրվում է տարածության մեջ և աշխարհն անցնում է հավասարակշռության վիճակի` էնտրոպիայի առավելագույն արժեքով
  2. Տիեզերքի ջերմային մահ, նաև Մեծ Սառեցում, 1865 թվականին Ռ. Կլաուզիուսի կողմից առաջադրված վարկածն է՝ հիմնված ջերմադինամիկայի երկրորդ օրենքի էքստրապոլյացիայի վրա ամբողջ Տիեզերքի վրա։ Ըստ Կլաուզիուսի, Տիեզերքը ժամանակի ընթացքում պետք է ի վերջո գա ջերմադինամիկական հավասարակշռության կամ «ջերմային մահվան» (ցանկացած փակ ջերմադինամիկական համակարգի վերջնական վիճակը նկարագրող տերմինի):

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։