տուժող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tuˈʒɔʁ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (իրավգ․) քրեական դատավարության սուբյեկտ՝ այն անձը, ում քրեական օրենսգրքով արգելված արարքով անմիջականորեն պատճառվել է բարոյական, ֆիզիկական կամ գույքային վնաս կամ ում կարող էր անմիջականորեն պատճառվել բարոյական, ֆիզիկական կամ գույքային վնաս, եթե ավարտվեր քրեական օրենսգրքով արգելված արարք կատարելը
- (բրվք․) անարդարացի վերաբերմունքի պատճառով զայրացած կամ դժգոհ անձ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
- Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։