Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ րաբունի

վանկեր՝ րա•բու•նի

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ եբրայերեն rabbōnī, ribbōnī:

(կրոն․) (հնց․) գիտուն մարդ, ուսուցիչ, վարդապետ ◆ Եթե ամեն բան գիտենայիք, դուք էլ ինձ պես րաբունի կլինեիք։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր
րաբունական րաբունապետ րաբունորեն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։