ցավ֊դիակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Գոյական

  1. (նորբ․) հարազատ, թանկ կորուստ ◆ Ցավ-դիակներ առած ուսին, Գլխի վերև մեռած լուսին, Ոտքերի տակ աշխարհը սին Իր մեղապարտ կյանքի կեսին Մեխվեց կյանքի կոկորդն ահով։ Ռ․ Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]