Jump to content

փաթերակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɑtʰɛɾɑkutʰˈjun]

Գոյական

  1. (հոգեբ.) ցուցադրական քաջություն, կտրիճություն, որը, բացի իր անձը ի ցույց դնելուց, այլ դրական (հասարակության համար օգտակար) նպատակներ չի հետապնդում


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։