փաթիլաբույր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɑtʰilɑˈbujɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. փաթիլի բույր ունեցող ◆ Փաթիլաբույր գիշեր... մի նորաթուխ, գզգզված փաթիլ ներս է ընկնում, նստում ծաղկամանի եզրին։ TV-ալիք


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։