փայլարանման

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɑjlɑɾɑnˈmɑn]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. թափանցիկ հանքաքարի՝ փայլարի նման ◆ Մառախուղը նստում էր խորունկ վիհերով, փայլարանման արևի տակ արդեն ցոլցլում էին Կարադաղի թաց լանջերը։ ՌՍՊ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։