փութաքայլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰutʰɑkʰɑjˈlɛl]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. արագ քայլել ◆ Նա ամուր սեղմեց ձեռքս կոշտաշատ բռան մեջ ... և փութաքայլեց։ (Արփիար Արփիարյան)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։