վիճակը, պահը շատ ողբալի են ◆ Էն օրը քարերը լացին... էն տարին ամբողջ գեղը ու մոտի բոլոր գեղերը գլխընին հող մոխիր ցանեցին։ (Թլկատինցի)◆ -Մի օր որ գաս տեսնես մեր հալը, լաց կլինես, Աստված է վկա. քարն ի՞նչ է, քարն էլ լաց կլինի: Ն-Դ ◆ Տեսնիմ, իմ միայնակ որդին դոշին առած՝ էն արտասուքն ա վեր ածում, որ քարեր կմղտան։(Խաչատուր Աբովյան)
մեծապես հուզվում, հուզում է ապրել ◆ Տղեն հմալ [«այնպես»] սազ մե կը զարկե, օր չէ թե մարդիկ, քարեր բիլա [«նույնիսկ»] գիլան:
