Անհաղորդ։ ◆ Մի՞թե նա այն աստիճան մեռած է, որ քարի ու փայտի նման ոչինչ զգացմունք չունի։ (Րաֆֆի)
Անճկուն, թմփալով։ ◆ Եվ ի՞նչ թափով էլ ինձնից վեր նետեմ՝ / Նա - քարի նման - ներքև է ընկնում։ Պարույր Սևակ◆ ... Թե ինչպես Եգորը հանկարծ / Քարի պես ծանրածանր իր վրա ընկավ։ Եղիշե Չարենց◆ Մին էլ տեսանք, հանկարծ ցած ընկավ մի քարի կտորի նման, տեսանք՝ մեռած, ընկած է ծառի տակին։ Հովհաննես Թումանյան
Անխոս ու քարացած։ ◆ Միայն Շուղունց Աքելը կիսաբերան ընդունեց նրա ողջույնը։ Մյուսները քարի նման լուռ էին։ (Ակսել Բակունց)◆ Պատահում էր, որ Դավիթն - ամբողջ ժամերով գոռում-գոչում, հայհոյում էր ամենազզվելի ածականներով, բայց Մային... մնում էր իր բանին, քարի պես լուռ ու անտարբեր։ (Նար-Դոս)
