քերականական շեշտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɛɾɑkɑnɑkɑn ˈʃɛʃt]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) տե՛ս շարահյուսական շեշտ
- այն շեշտը, որը դրվում է որոշ բառ-մասնիկների վրա՝ քերականական իմաստ արտահայտելու կամ այդ իմաստը ավելի սաստկացնելու համար. ◆ դրաբ. «պատանի մի խոսէր» (Մի պատանի էր խոսում) և «Պատանի, մի՛ խոսիր»։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։