(արդար) վստակը յուրացնել. կեղեքել ◆ Ես չեմ կարող մտնել պայքար անդադար - / Խլել բերնից արնոտ հացը աղքատի, / Վառ քրտինքը ծըծել տանջված ճակատի։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Մորդոց քրտինքը ծծած թշվառության դրոշներ / Կը ծածանին ամոթով։ Մուշեղ Իշխան◆ - Իսկապես որ շահագործողների երկիր է... պրոլետար է ընկել ձեռքներդ, քրտինքը քամում եք: Սիլվա Կապուտիկյան◆ Այնտեղ այլևս չկան շահագործողեև, ուրիշի քրտինքը լափողներ: (դաս) ◆ Եվ քո արյան ու քրտինքի գետերը հորդ և արդար / Քո տնաբույս տերեն էին խըմում ագահ, դարեդար։ (Նաիրի Զարյան)
