օբտուրացիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɔbtuɾɑt͡sʰˈjɑ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (անասն․) խցանում, փակում (արյան անոթի, աղիքի լուսանցքը, խոռոչը)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։