օդին մեջ նետված

Հայերեն դարձվածք

1. (արևմտհ․) դատարկ, հենց այնպես ասված, արտահայտված, արձակված ևն ◆ Հետո կամաց կամաց, օդին մեջ նետված այն անորոշ միգամածային խորհուրդը խտացեր... որոշ ձև մը առեր էր։ Երվանդ Օտյան ◆ Գրականությունը դատարկ բառ է, օդին մեջ նետված ավելորդ խոսք է, եթե չէ ենթարկված կյանքի հակակշռին։ Շահան Շահնուր ◆ Երբ հայտարարված էր, թե 1971ը վճռական տարի մը պիտի ըլլար, օդի մեջ նետված խոսք չէր։ «Զարթոնք»

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։