(ժղ․) վատ, չար (մարդ) ◆ - Ասենք նրա օձի կծած կնիկը որ չլիներ, իմ ախպերը ինձ զուրկ չէր թողնի։ (Վախթանգ Անանյան)◆ - Մի հենց օձի կծածին ենք ռաստ եկել, որ հետը խոսվում չի։ (Պերճ Պռոշյան)
անպետք՝ անպիտան (մարդ, երբեմն (փղքշ․)) ◆ - Ես գիտեմ, նա էլ քեզանից ավելի օձի կծածը պտի դուրս գա։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Ես իմ րեխի իրեսը լվյանըմ չեմ, մի օցի կծածը իմն էլ քունը։ Իջևան ◆ Մարթն ասում ա քյինիմ տըեսնամ վըեր էս օցը կծածը հինչ ա տյառյալ, ապրում ա, մըեռած ա, թե չէ։ Զեյնաբ
վարպետորդի ◆ ... Կեղծավորությունով, կողքին նստացնելով, ձեռը գլուխը քսելով, ասեց էն օձի կծածը...: (Պերճ Պռոշյան)
