օստեխոնդրիտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (անասն․) ոսկրի ենթաաճառային մասի բորբոքում, որն արտահայտվում է ոսկրի ծայրի սեպաձև մեռուկացումով, տեղային արյան շրջանառության խանգարման հետևանքով


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։