Ֆ
Արտաքին տեսք
(Վերահղված է ֆից)
Հայերեն
Տառ
[խմբագրել]Ֆ, ֆ (ֆե)
- (լեզվբ․) հայկական այբուբենի վերջին՝ երեսունիններորդ տառը. արդի գրական հայերենում շրթային (շրթնատամնային) խուլ շփական պարզ բաղաձայն հնչույթի գրային նշանը
Տեխնիկական տվյալներ
[խմբագրել]- Unicode՝ U + 0556(փոքրատառ՝ U + 0586)
- Նախորդ՝ Օ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ֆ: |