ֆլեքսատոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

գերմ. Flexaton, ֆր. flex-a-tone, լատ.` flexio-ից` ծռվածք, ծալվածք

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) որոշակի բարձրություն ունեցող հարվածային նվագարան, որն իրենից ներկայացնում է աստիճանաբար նեղացող պողպատյա լեզվակ. լայն մասը ամրացված է հատուկ ձևի երկաթալարե շրջանակին, լեզվակի երկու կողմից միացված են մեկական ճկուն մետաղյա ձողիկներ, ծայրերին ամուր փայտից պատրաստված գնդիկներ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։