(կա, չկա) մի բանի գոյությունն զգալի չէ. երևութական է ◆ Իսկ այդ երեխայի հայրը և՛ կա, և՛ չկա, այդ երեխայի մայրը և՛ ամուսին ունի, և՛ չունի միաժամանակ։ Գրիգոր Բալասանյան◆ - «Եվ ուրեմն տիեզերական կայնքը մահի մեջ մի վայրկենական մղձավանջային երազ, է, որը և կա, և չկա...: Ուրեմն, տրեզերքը և կա, և չկա: (Ավետիք Իսահակյան)◆ Ողբանք միասին / Մարդոկության վրա, / Որ կա և չկա: (Ավետիք Իսահակյան)◆ Շատ մի՛ տխրիր, շատ մի՛ խնդար, սիրելիս, / - Այս աշխարհում ոչ մի բան հիմք չունի. / Վաղացուկ են, կան ու չկան, սիրելիս, / Բոլոր իրերն ու աստղերը անհունի։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Ֆրանսա՝ կա ու չկա, Գորգեն Ալեմշահը կա, Ամերիկա՝ կա ու չկա, Գրիգոր Սյունին կա։ Անդրանիկ Ծառուկյան◆ - Էս որ էսքան քաղաք են շինում, դրա մեջ իմ տո՞ւնն ինչ մի բան է։ Կա, չկա: Հի՜ն տուն, փչես՝ կփլչի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
(արևմտհ․) հազիվ լինի ◆ Հոսկե մինչև վերի Չայլան կա ու չկա: (Հակոբ Մնձուրի)
(արևմտհ․) այսինչ բանն է, ուրիշ ոչինչ ◆ Կա ու չկա՝ իր բերնին մեջ Երևանը կա, Մատենադարանը, պողոտաները, գործարանները, մանավանդ ժողովուրդ։ Ած