assonance

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. համահնչունություն, ոչ լրիվ հանգ, ասոնանս

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]