covenant

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. դաշնադրություն, պայմանագիր, համաձայնել, խոստանալ, ուխտ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]