Jump to content

disuse

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. դադարել գործադրելուց, անգործածություն

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]