imperative

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. հրամայական եղանակ, հրամայական անհետաձգելի, ստիպողական, հրատապ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]