Jump to content

imperative

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. հրամայական եղանակ, հրամայական անհետաձգելի, ստիպողական, հրատապ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]