implant

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. բայ՝ խոր տեղավորել՝ տնկել, արմատավորել, տարածել
  2. գոյական՝ ներտունկ, ատամնային իմպլանտ, վիրաբուժական բաղադրիչ, արհեստական պատրաստված, հիմնականում բազմակոմպոնենտ կոնստրուկցիա, որը ներդրվում է ծնոտի ոսկրային հյուսվածքի մեջ` հետագա սերտաճումից հետո (օստիոինտեգրացիա) պրոթեզավորման նպատակով

Արտասանություն

ՄՀԱ: []


Թարգմանություն[խմբագրել]

ներտունկ