interruption

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. ընդմիջում, ընդհատում, դադար, անջատում, խանգարում

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]