Jump to content

interruption

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. ընդմիջում, ընդհատում, դադար, անջատում, խանգարում

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]