intimidation

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. վախեցնելը, ահաբեկելը, վախեցածություն

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]