occupier

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. բնակիչ, տնվոր, վարձակալ, ժամանակավոր սեփականատեր

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]