potentate

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. տիրակալ, գերիշխան, միապետ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]