Jump to content

renown

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. փառք, համբավ, հռչակ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]