unceasing

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. անդադար, անընդհատ, անընդմեջ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]