Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ անձ•րե•վել

Ստուգաբանություն

անձրև գալ՝ տեղալ ◆ Սկսեց մանր կերպով անձրևել: (Րաֆֆի)
(փխբ․) անձրևի պես տեղալ՝ թափվել ◆ Եվ բառերը նրա իբրև կարմիր կրակ, անձրևում էին նրանց հոգիների վրա։ Եղիշե Չարենց ◆ Գնամ, ներշնչման կապույտ երկնքից Երգեր անձրևեմ աշխարհի վրա։ (Գևորգ Էմին)
իբրև անձրև տեղալ՝ թափել, անձրևի պես տեղալ՝ շաղ տալ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։