Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•նող•նա•շար

Ստուգաբանություն

(կենդբ․) ողնաշար չունեցող
(փխբ․) անկայուն, անսկզբունք ◆ Անողնաշար մարդ։ ◆ Անողնաշարի մեկն է։ Սարի ծերին բուսած խոտը քեզ օրինակ։ Սերո Խանզադյան
(խոհր․) կենդանի օրգանիզմներ, որոնք չունեն ողնաշար, որոշ մասն օգտագործվում է սննդում

Բաղադրյալ բառեր
անողնաշարավոր անողնաշարություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։