արույր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈɾujɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ արոյր

վանկեր՝ ա•րույր 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ * rōd. հմմտ. միջին պարսկերեն rōdrōi, rōy, պարսկերեն rōy, սողդերեն rōd:

Գոյական

1. պղնձի համաձուլվածք ցինկի, երբեմն նաև ուրիշի մետաղների (երկաթ, կապար և այլն) խառնուրդով (չատուն)

Ածական

1. (փխբ․) արույրի պես ամուր

Հոմանիշներ

1. լուտուն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
արույրալար արույրե արույրյա

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

• անգլերեն։ brass (en)
• բիրմաներեն։ ကြေးဝါ (my) ‎(kre:wa)
• գայելյան շոտլանդերեն։ pràis ար
• գերմաներեն։ Messing (de) չ
• դանիերեն։ messing (da) ը, չ
• թայերեն։ ทองเหลือง (th) ‎(tɔɔng-lʉ̌ʉang)
• իտալերեն։ ottone (it) ար, lottone ար
• լեհերեն։ mosiądz (pl) ար
• կորեերեն։ 놋쇠 (ko) ‎(notsoe), 황동 ‎(hwangdong)

• հունգարերեն։ sárgaréz (hu)
• ճապոներեն։ 黄銅 (ja) ‎(おうどう, ōdō), 黄銅 (ja) ‎(こうどう, kōdō), 真鍮 (ja) ‎(しんちゅう, shinchū)
• շվեդերեն։ mässing (sv) ը
• չինարեն։

  հյուսիսային չինարեն։ 黃銅 (zh), 黄铜 (zh) ‎(huángtóng)

• ռուսերեն։ лату́нь (ru) իգ ‎(latúnʹ)
• վրացերեն։ თითბერი (ka) ‎(titberi)
• ֆրանսերեն։ laiton (fr) ար

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։