բռնակալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [brnɑˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•կալ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
Ածական
- դաժան միապետ, որի գործունեությունը և իշխանությունը հիմնաված է բռնության ու կամայականության վրա
- կեղեքիչ
- դաժան ու քմահաճ վարմունք ունեցող, իր իրավունքները կամ իշխանությունը չարաչար գորխադրող (մարդ)
- հոմանիշները բռնապետ, դիկտատոր, հին Հռոմում դիկտատորը պետական լիակատար իշխանությամբ օժտված կառավարիչ էր, որը նշանակվում էր արտակարգ իրավիճակներում Սենատի կողմից
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։