Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խիզախութիւն

վանկեր՝ խի•զա•խու•թյուն

Ստուգաբանություն

խիզախ լինելը, խիզախի հատկությունը ◆ Այրող խոսքերով վառում էր ռամիկների խիզախությունը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Նա հույսը դրել էր ավելի իր խիզախության, քան բանականության վրա։ Դերենիկ Դեմիրճյան
խիզախի վարքագիծ՝ արարք ◆ Դա սովորական գործ չէր, այլ հազվադեպ խիզախություն։
խիզախում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։