կայծակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjˈt͡sɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կայ•ծակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- օդում մթնոլորտային էլեկտրական հոսանքի ակնթարթային պարպում՝ հաճախ ծուռումուռ լուսավոր շերտի ձևով
- (փխբ․) խիստ արագաշարժ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]փայլակ, շանթ, ուժեղ ձայն երկնքից
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կայծակ անել, կայծակին անել, (ժղ․) - կայծակել, փայտակել
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։