կարգաբանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑɾɡɑbɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կարգաբանութիւն

վանկեր՝ կար•գա•բա•նու•թյուն 

Գոյական

1. առարկաների՝ երևույթների դասակարգում՝ խմբավորում, դասակարգություն
2. գիտություն կենդանիներն ու բույսերը դասակարգման խմբերի բաշխելու մասին (սիստեմատիկա)

Հոմանիշներ

1. կարգախոսություն
2. կարգաբաշխություն
3. դասակարգություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։