մանրդրուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ման•ր(ը)դ•րուկ 

  1. Թբիլիսի՝ մանր իրեր վաճառող չարչի ◆ Մանրդրուկ ծախողը ատլաս, մախմուր կտորներ ունե ու շանց տալիս։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։