պարտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարտութիւն

վանկեր՝ պար•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. թշնամուն ջախջախելը, թշնամուն ռազմունակության վիճակից զրկել
  2. պարտել, պարտվել
  3. (փխբ․) անհաջողություն, զախողում
  4. (պաշտանվ․) ջախջախվելը, ծնկի բերվելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. պարտություն կրել-պարտվել
  2. պարտության մատնել-հաղթել, պարտել

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։