Jump to content

ջութ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջութ 

ջութ1

[խմբագրել]

Համշեն, Հաճն՝

  1. ողկույզ, ճութ
  2. Համշեն՝ չորացած տերևների շարան ◆ Ջութ մը թեր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

ջութ2

[խմբագրել]
  1. Քեսաբ՝ ջոնգ, ճոթ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։