հավասար ած

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւասար

վանկեր՝ հա•վա•սար

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *hāvasār. հմմտ. պարթևերեն hāv(a)sār:

միևնույն չափի՝ քանակի՝ ծավալի ◆ Ընկան քաջեր, անթիվ քաջեր, բերդի գլխին հավասար: Հովհաննես Թումանյան
միևնույն որակի, միևնույն կարգի, միատեսակ ◆ Սարն ամենքիս է հավասար: Հովհաննես Թումանյան
միանման, անփոփոխ ◆ Հավասար քայլով չափում էր ճամփան այն քարավանը ոլոր ու մոլոր: (Ավետիք Իսահակյան)
հարթ, տափարակ
կոկ, ոչ խորդուբորդ
խտրություն չճանաչող՝ չթույլատրող՝ չդնող, անխտիր
ընդհանուրին վերաբերող՝ հատուկ, ընդհանուր, բոլորի
միևնույն ռիթմով՝ չափով, համաչափ

համահավասար, զուգահավասար, նույնչափ, հավասարաչափ, միաչափ, հավասարակից, նույնքան, նույնաքանակ, հավասարակշիռ, միակշիտ, բարեբար (գվռ․)
միատեսակ, միանման, նույննանման, համանման, զուգանման, զուգադաս, զուգական, հավասարակարգ, (հին) հանգետ, հանգիտավոր, հանգիտամետ
տե՛ս հարթ
տե՛ս անխտիր

հավասար աչքով նայել (մտիկ անել) - բոլորին նույն ձևով վերաբերվել ◆ Էն եմ ուզում, որ ամեն մարդի էլ հավասար աչքով մտիկ անես, մեկին ավար չանես, մյուսին խավար: Հովհաննես Թումանյան